Wonsan was de derde stad die ik bezocht tijdens een rondreis door Noord-Korea. Net als de meeste toeristengroepen, kwamen wij in deze havenstad op doorreis naar de Kumgangsan, waar zich Mount Kumgang bevindt. In Wonsan zelf is niet zo heel veel te doen voor toeristen.
Zoals ik al in mijn vorige blogpost over de reis door Noord-Korea schreef, kwamen ‘s avonds aan in Wonsan. We hebben alleen nog een wandeling gemaakt door de stad en ‘s avonds langs de zee een schelp barbecue gehad.
Mount Kumgang
De volgende dag zijn we vrijwel direct doorgereisd naar Mount Kumgang. Dit is één van de meest bekende bergen in Noord-Korea. De berg is 1638 meter hoog en ligt niet ver van de grens met Zuid-Korea. Van tijd tot tijd is het natuurgebied ook opengesteld voor Zuid-Koreanen.
Voordat we naar Mount Kumgang gingen, stopten we eerst nog bij het hotel waar we die nacht zouden overnachten om alvast onze bagage in te checken. Het hotel bleek echter dicht (er voor voor ons nog geen enkele toeristen geweest dat jaar en dus was het hotel niet voorbereid). We zijn toen doorgereden naar een ander hotel.
Na het inchecken gingen we dus naar Mount Kumgang. Wij hebben onder begeleiding van een gids een wandeling gemaakt van ongeveer 4 kilometer naar de Kuryong waterval. Daarna zijn we doorgereden naar de Samil Lagoon, de diepste lagoon van Korea. Het waren allebei echt mooie gebied om in te wandelen.
Sowieso is het fijn om actief bezig te zijn tijdens een reis als deze waarbij we eigenlijk van excursie naar excursie werden gesleept door de verplichte gidsen en we veel in de bus zaten. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Noord-Korea zulke mooie natuur heeft naast de vele droge weilanden en de grauwe steden die je bezoekt.
Verhalen van gidsen in Noord-Korea
In Noord-Korea krijg je naast de twee verplichte gidsen van de staat, bij veel excursies ook nog een gids mee die werkt bij de betreffende bezienswaardigheid om daarvoor verhalen te vertellen.
Vaak klinken de verhalen die deze gidsen vertellen erg ingestudeerd en vraag ik me af of ze het zelf ook echt geloven. Zo vertelde de gids die ons rondleidde bij Mount Kumgang over de Samil Lagoon dat de leider Kim Jong Ill hier ooit op bezoek was geweest en vast stelde dat er zoveel vis in het water zat dat het meer bestaat uit half water, half vis. Iets wat natuurlijk onmogelijk was, maar de gids leek echt te geloven wat ze vertelde.
‘s -avonds hebben we gegeten in het hotel waar we verbleven. In de eetzaal hadden ze wel een soort van elektrische kachel, zodat we het niet koud hadden tijdens het eten. Toch voelde dit heel ongemakkelijk. In de rest van het hotel was het namelijk steenkoud en als je dan bij de receptie een oud mannetje ziet zit die probeert met thee en een deken zichzelf warm te houden, terwijl wij in een verwarmde eetzaal zitten, voelt het toch heel oneerlijk.
Wat ik me trouwens deze reis ook steeds heb afgevraagd: als wij steeds bij elk hotel de eerste gasten van dat jaar waren, waren halen ze dan zo snel al dat eten en drinken vandaan? Het is immers niet zo dat alles wat we te eten kregen zo gemakkelijk te koop is in Noord-Korea en import is voor dit land ook moeilijk. Dit merkte je bijvoorbeeld heel goed als je ergens een blikje frisdrank kocht wat al ruim over de datum was. Gelukkig bederft cola niet haha.