De meest bijzondere reis die ik heb gemaakt was vorig jaar naar Noord-Korea. Eerder schreef ik hierover al een kort reisverslag op dit blog. In deze en de komende reisartikelen op dit blog lees je meer uitgebreid over alles wat ik op die reis heb meegemaakt en wat ik ervan vond.
Ik wil hier alvast benadrukken dat dit puur een reisverlag is. Er is heel veel mis met de politieke situatie en de mensenrechtenschendingen in Noord-Korea en daarom vinden veel mensen dat je niet naar het land op vakantie moet gaan, omdat je daarmee indirect het regime financieel steunt. Maar ik vind dat er ook een hele goede reden is om het wel land wel te bezoeken. Dit is namelijk de enige mogelijkheid voor Noord-Koreanen om met buitenlanders in aanraking te komen en ik was natuurlijk ook gewoon heel erg nieuwsgierig hoe het echt in het land was.
Met de nachttrein van Beijing naar Pyongyang
De start van de reis was in Beijing. Daar vandaan gingen we met de nachttrein naar Pyongyang. Dat is een flinke treinreis van bijna 24 uur. Pas toen we bij de grens kwamen begon het echt tot me door te dringen dat het best wel spannend was om naar Noord-Korea te reizen.
Grenscontrole Noord-Korea
Bij dat station kwamen er namelijk douanebeambten in de trein en begonnen de formaliteiten. Op een papier moest je invullen wat je allemaal in je bagage had en dat werd vervolgens gecontroleerd. Op het moment zelf voelde het als heel spannend, maar achteraf bleek het eigenlijk heel erg mee te vallen.
Je zou bijvoorbeeld geen reisgidsen zoals de Lonely Planet mogen meenemen. Ik had die wel bij me en dat was geen probleem. De douanebeambte had wel uitgebreid mijn National Geographic Magazine zitten doorbladeren, waarschijnlijk omdat hij het ook wel interessant vond om eens wat meer van de wereld te zien. Ook kwam er een douanebeambte kijken welke foto’s ik allemaal op mijn telefoon had staan, maar ook dat leek meer op een nieuwsgierigheid dan dat ik het echt gevoel had dat er heel kritisch naar gekeken werd.
Mijn eerste indrukken van Noord-Korea
Onderweg heb ik vanuit de trein ook nog aardig wat foto’s kunnen maken. Mijn eerste indruk van het land was dat het er vooral heel grauw en kleurloos uitzag. Heel veel stukken landbouwgrond waren nauwelijks bezaaid en je kon duidelijk zien dat de mensen er zware levens lijden en dat er hard gewerkt werd.
Toen we uiteindelijk in op het station van Pyongyang aankwamen en de twee verplichte gidsen hadden ontmoet die ons deze reis zouden begeleiden, gingen we naar het hotel. Vanuit de bus naar het hotel was al wel goed te zien dat Pyongyang veel levendiger was en veel meer allure had dan de delen van het land die ik vanuit de trein had gezien.
Avondeten en naar het hotel voor de eerste nacht
We zijn nog even ergens gestopt voor avondeten. Dit was in een barbecue restaurant waar vlak nadat het eten is geserveerd, de serveersters al snel starten met karaoke en bezoekers proberen te verleiden hieraan mee te doen. Iets wat tijdens deze reis overigens heel vaak gebeurde in restaurants.
Na het eten gingen we direct door naar het hotel. We sliepen in het Yanggakdo hotel wat op een eiland ligt in de Taedong rivier. Voordeel hiervan is dat je redelijk vrij rond kunt lopen buiten het hotel, waar dat normaal eigenlijk uit den boze is.
Je mag in Noord-Korea als buitenlander absoluut niet alleen de straat op elke stap die je doet moet onder begeleiding van de twee verplichte gidsen. Maar omdat je bij het Yanggakdo hotel het eiland toch niet af kunt, was zelf rondlopen geen probleem. In de volgende blogpost vertel ik je meer over de bezienswaardigheden die we hebben bezocht tijdens de eerste dag in Pyongyang.